જરૂરિયાતની ઉત્પત્તિ

મનુષ્ય હોવાથી અંતિમ મૃત્યુની નિશ્ચિતતા સાથે આપણું જીવન અનિશ્ચિતતાઓથી ઘેરાયેલું હોય છે. આપણામાંથી પ્રત્યેક આપણા મૃત્યુની સંભાવનાથી માહિતગાર હોઇએ છીએ. જ્યારે તે આપણા દરવાજે આવીને ઉભું રહે છે ત્યારે તેની વિનાશક અસર અનુભવાય છે. ભાગ્યે જ કોઈ ચેતવણી કે સંકેત મળતા હોય છે. જ્યારે તમે તમારા પ્રિયજન, પરિવારજન કે મિત્રને ગુમાવો છો ત્યારે તમે તે વ્યક્તિ સાથે તમારા સંબંધના પ્રકારના આધારે દુઃખનો અનુભવ કરતા હોવ છો. ઘણી પરિસ્થિતિઓમાં વાસ્તવિક દુનિયાની પરિસ્થિતિઓ ઉપર વિચાર કરવા માટે ખૂબ જ ઓછી સંભાવનાઓ સાથે તમે તમારા પોતાના વિચાર સાથે એકલા પડી જઈ શકો છો અને આવી પરિસ્થિતિ, વ્યક્તિને ગુમાવ્યા બાદ ઉભી થતી હોય છે. આવા સમયમાં કેટલાંક લોકો પોતાના દુઃખને અભિવ્યક્ત કરવા અને આગળ વધવા માટે સક્ષમ હોય છે, જ્યારે કે કેટલાંકને વ્યક્તિને ગુમાવવાથી ખૂબ જ આઘાત લાગતો હોય છે અને સ્તબ્ધ બની જતા હોય છે. આઘાત પામેલા વ્યક્તિના મન ઉપર વેદનાના વાદળ છવાઈ જતા હોય છે.